DAAROM
Omdat de warmte van jouw glimlach steeds weer mijn zomer maakt.
Omdat voor eeuwig en voor altijd uit jouw mond zoeter dan honing smaakt.
Omdat stilte zo veelzeggend is telkens jij zwijgzaam naar me kijkt.
Omdat door jouw aanwezigheid de wereld net iets mooier lijkt.
Daarom deze woorden.
Daarom dit gedicht.
Omdat ik altijd van je zal houden.
Jij gaf liefde een gezicht.
Omdat de warmte van jouw glimlach steeds weer mijn zomer maakt.
Omdat voor eeuwig en voor altijd uit jouw mond zoeter dan honing smaakt.
Omdat stilte zo veelzeggend is telkens jij zwijgzaam naar me kijkt.
Omdat door jouw aanwezigheid de wereld net iets mooier lijkt.
Daarom deze woorden.
Daarom dit gedicht.
Omdat ik altijd van je zal houden.
Jij gaf liefde een gezicht.
MIJN ALLERLIEFSTE
Ondanks de mooie woorden die je zo lief sprak.
Ondanks je geile glimlach die duizend harten brak.
Wil ik je niet kennen, wil ik je niet zijn.
Krijg de tyfus mijn allerliefste, rot op en verdwijn.
AFSCHEID
Gaan we weg, waar gaan we samen heen?
Met betraande ogen keek ze me aan en zei, het laatste stuk doe ik wel alleen.
Zo volgde ze gedwee haar eigen pad.
Een laatste blik en dan nooit meer.
Ik mis haar nu al, tot de volgende keer.
WOLKEN
Liggend op mijn rug kijk ik naar de voorbij reizende wolken.
De meest bizarre creaties passeren de revue, doch slechts enkele blijven in mijn geheugen gegrift.
Een arend, een briefje van tien euro en het gelaat van mijn overleden vrouw.
Nee, ik ben niet gelovig, maar toch.
Zou ze contact met me gezocht hebben of was het gewoon de wind die de wolken op deze manier positioneerde?
Waren het misschien mijn hersenen die mijn droom voor waarheid namen, wie zal het zeggen?
Nu lig ik hier op mijn rug en kijk vol verwachting naar de wolken boven mij.
In de hoop dat jij er ook zal zijn.
OBSESSIE
Kijk me aan want dit wachten duurt te lang.
Ik schrijf jouw naam, met bebloede vingertoppen, naast de bloemen op het behang.
Dit gemis neemt angstaanjagende vormen aan.
Hoog tijd dat dit heden weer een toekomst kent.
Hoog tijd dat jouw lichaam weer het mijne verwent.
Wees mijn zonde, hard en zacht.
Wees het leven dat nog op me wacht.
DIE BLIK IN JE OGEN
De blik in je ogen toen je hem zag staan.Die blik was de mijne in een oud verhaal.
Wat mis ik die ogen, wat mis ik die mond.
Wat mis ik dat leven, wat mis ik ons.
Elke kans zal ik grijpen om weer daar te zijn.
Ooit zal het tij keren, ben je weer de mijn.
De blik in je ogen toen je hem zag staan.
Die spookt door mijn hoofd, kwelt mijn bestaan.
Die blik die hoort mij toe, de blik die ik mis.
Die blik in je ogen is het mooiste dat er is.
WIR HABEN ES NICHT GEWUSST
Achter zijn lachende gelaat huisde een sinister en duister kwaad.
Wir haben es nicht gewusst.
Duizend broeders op het plein, het moest wel waanzin zijn.
Wir haben es nicht gewusst.
De dood kende geen genade, ze lachte haar tanden bloot.
De dood, ze kwam ze halen.
Elke homo, kleurling of jood.
Hard werken dat maakt vrij, dertig kinderen op een rij.
Wir haben es nicht gewusst.
aan massagraven geen gebrek, douches op gas en met een lek.
Wir haben es nicht gewusst.
De dood kent geen genade, ze lacht haar tanden bloot.
We kijken naar hun verhalen, ze maakt nog steeds de waanzin groot.
Wir haben es nicht gewusst
ONVERWERKT VERDRIET
Ik mis je, ook al ken ik je niet.
Jij bent slechts een gelaat op een oude foto en wat onverwerkt verdriet.
Meer liet je niet achter, meer mocht het niet zijn.
veel vragen branden op mijn lippen maar geen van de antwoorden bereikt mijn hoofd.
De jaren die verstreken hebben zacht de pijn verdoofd.
Ik mis je, ook al ken ik je niet.
Jij bent slechts een herinnering die blijft leven door mijn onverteerd verdriet.
Ondanks de mooie woorden die je zo lief sprak.
Ondanks je geile glimlach die duizend harten brak.
Wil ik je niet kennen, wil ik je niet zijn.
Krijg de tyfus mijn allerliefste, rot op en verdwijn.
AFSCHEID
Gaan we weg, waar gaan we samen heen?
Met betraande ogen keek ze me aan en zei, het laatste stuk doe ik wel alleen.
Zo volgde ze gedwee haar eigen pad.
Een laatste blik en dan nooit meer.
Ik mis haar nu al, tot de volgende keer.
WOLKEN
Liggend op mijn rug kijk ik naar de voorbij reizende wolken.
De meest bizarre creaties passeren de revue, doch slechts enkele blijven in mijn geheugen gegrift.
Een arend, een briefje van tien euro en het gelaat van mijn overleden vrouw.
Nee, ik ben niet gelovig, maar toch.
Zou ze contact met me gezocht hebben of was het gewoon de wind die de wolken op deze manier positioneerde?
Waren het misschien mijn hersenen die mijn droom voor waarheid namen, wie zal het zeggen?
Nu lig ik hier op mijn rug en kijk vol verwachting naar de wolken boven mij.
In de hoop dat jij er ook zal zijn.
OBSESSIE
Kijk me aan want dit wachten duurt te lang.
Ik schrijf jouw naam, met bebloede vingertoppen, naast de bloemen op het behang.
Dit gemis neemt angstaanjagende vormen aan.
Hoog tijd dat dit heden weer een toekomst kent.
Hoog tijd dat jouw lichaam weer het mijne verwent.
Wees mijn zonde, hard en zacht.
Wees het leven dat nog op me wacht.
DIE BLIK IN JE OGEN
De blik in je ogen toen je hem zag staan.Die blik was de mijne in een oud verhaal.
Wat mis ik die ogen, wat mis ik die mond.
Wat mis ik dat leven, wat mis ik ons.
Elke kans zal ik grijpen om weer daar te zijn.
Ooit zal het tij keren, ben je weer de mijn.
De blik in je ogen toen je hem zag staan.
Die spookt door mijn hoofd, kwelt mijn bestaan.
Die blik die hoort mij toe, de blik die ik mis.
Die blik in je ogen is het mooiste dat er is.
WIR HABEN ES NICHT GEWUSST
Achter zijn lachende gelaat huisde een sinister en duister kwaad.
Wir haben es nicht gewusst.
Duizend broeders op het plein, het moest wel waanzin zijn.
Wir haben es nicht gewusst.
De dood kende geen genade, ze lachte haar tanden bloot.
De dood, ze kwam ze halen.
Elke homo, kleurling of jood.
Hard werken dat maakt vrij, dertig kinderen op een rij.
Wir haben es nicht gewusst.
aan massagraven geen gebrek, douches op gas en met een lek.
Wir haben es nicht gewusst.
De dood kent geen genade, ze lacht haar tanden bloot.
We kijken naar hun verhalen, ze maakt nog steeds de waanzin groot.
Wir haben es nicht gewusst
ONVERWERKT VERDRIET
Ik mis je, ook al ken ik je niet.
Jij bent slechts een gelaat op een oude foto en wat onverwerkt verdriet.
Meer liet je niet achter, meer mocht het niet zijn.
veel vragen branden op mijn lippen maar geen van de antwoorden bereikt mijn hoofd.
De jaren die verstreken hebben zacht de pijn verdoofd.
Ik mis je, ook al ken ik je niet.
Jij bent slechts een herinnering die blijft leven door mijn onverteerd verdriet.
IN MEMORIAM
Na lang twijfelen neem ik toch maar weer mijn zwarte pak uit de kast.
Een laatste blik in de spiegel maakt me pijnlijk duidelijk dat ieder jaar weer nieuwe sporen nalaat.
Sporen die steeds moeilijker uit te wissen zijn.
Na een korte rit ben ik daar waar ik zijn wil.
Zoals altijd zit het weer propvol in het kleine, doch gezellige restaurant.
Net als vorig jaar, en de jaren daarvoor, neem ik weer de gebraiseerde hele kreeft met antiboise van tomaat en basilicum.
Onder het genot van een licht romantisch deuntje, hef ik met bevende hand het glas op onze negentiende huwelijksverjaardag.
Rust zacht, lieve schat van me.
Een laatste blik in de spiegel maakt me pijnlijk duidelijk dat ieder jaar weer nieuwe sporen nalaat.
Sporen die steeds moeilijker uit te wissen zijn.
Na een korte rit ben ik daar waar ik zijn wil.
Zoals altijd zit het weer propvol in het kleine, doch gezellige restaurant.
Net als vorig jaar, en de jaren daarvoor, neem ik weer de gebraiseerde hele kreeft met antiboise van tomaat en basilicum.
Onder het genot van een licht romantisch deuntje, hef ik met bevende hand het glas op onze negentiende huwelijksverjaardag.
Rust zacht, lieve schat van me.
ALS DAT MAG?
Ooit komt de dag dat jij je vleugels uit zal slaan, dan zal de wereld voor je opengaan.
Ook dan zal ik er voor je zijn, voor eeuwig als dat mag?
Je bent al lang niet meer mijn kleine meid, doch in mijn ogen blijf je dat altijd.
Ik kan de tijd niet stoppen tot mijn spijt.
Toch proberen, als dat mag?
Sluit ik mijn ogen voor de laatste keer.
Wees dan niet droef, want ik leef steeds weer.
In jouw glimlach, keer op keer.
Voor eeuwig, als dat mag?
Ook dan zal ik er voor je zijn, voor eeuwig als dat mag?
Je bent al lang niet meer mijn kleine meid, doch in mijn ogen blijf je dat altijd.
Ik kan de tijd niet stoppen tot mijn spijt.
Toch proberen, als dat mag?
Sluit ik mijn ogen voor de laatste keer.
Wees dan niet droef, want ik leef steeds weer.
In jouw glimlach, keer op keer.
Voor eeuwig, als dat mag?
VOOR DE LIEFDE.
Het is een ongelijke strijd, een gevecht tegen de tijd. een slag die op voorhand verloren lijkt.
Ik voel het aan je lichaam, ik proef het aan je mond.
Mijn geluk is voorbij, want geluk dat ben jij.
Toen ik jou voor het eerst zag, betoverd door jou lach. Een eeuwigheid geleden, doch een mooi verhaal.
Maar zoals altijd met verhalen komt ook aan dit een eind.
Nu rest er alleen spijt, te laat en voor altijd.
Ik ben je kwijt..
Ik voel het aan je lichaam, ik proef het aan je mond.
Mijn geluk is voorbij, want geluk dat ben jij.
Toen ik jou voor het eerst zag, betoverd door jou lach. Een eeuwigheid geleden, doch een mooi verhaal.
Maar zoals altijd met verhalen komt ook aan dit een eind.
Nu rest er alleen spijt, te laat en voor altijd.
Ik ben je kwijt..
KERSTWENSEN.
Ik heb een kerstdepressie. Een allergie aan jingle bells.
Van al dat opgeklopt gedoe krijg ik een branderig gevoel in mijn maag.
Liefst van al zou ik tegen de kerstboom urineren en de kalkoen bevrijden met vulling en al.
Om middernacht de kerstman anaal onteren en daarna de os en de ezel in de stal.
Ondanks dat alles mijn beste wensen, aan alle mensen groot en klein.
Mag deze periode een tijd van vrede voor u en uw geliefde zijn.
Van al dat opgeklopt gedoe krijg ik een branderig gevoel in mijn maag.
Liefst van al zou ik tegen de kerstboom urineren en de kalkoen bevrijden met vulling en al.
Om middernacht de kerstman anaal onteren en daarna de os en de ezel in de stal.
Ondanks dat alles mijn beste wensen, aan alle mensen groot en klein.
Mag deze periode een tijd van vrede voor u en uw geliefde zijn.
EEN BEETJE GEK.
Mag ik deze dans van u, vroeg de strak in het pak zittende Duitser aan de Jood.
Als hij maar geen voetballer wordt, hij schopt misschien nog iemand dood.
Geen daden maar woorden sprak de gladgeschoren extremist.
Kinderen kunnen weer veilig de kerk in omdat de priester het lichamelijke niet meer mist.
Ten tijde van oorlog gooien we rode rozen naar elkaar.
Iets te lelijk is behoorlijk prikkelbaar.
Politici legen hun zakken, weerleggen niets met als of maar.
Het is overduidelijk, een beetje gek is niet zo raar.
Als hij maar geen voetballer wordt, hij schopt misschien nog iemand dood.
Geen daden maar woorden sprak de gladgeschoren extremist.
Kinderen kunnen weer veilig de kerk in omdat de priester het lichamelijke niet meer mist.
Ten tijde van oorlog gooien we rode rozen naar elkaar.
Iets te lelijk is behoorlijk prikkelbaar.
Politici legen hun zakken, weerleggen niets met als of maar.
Het is overduidelijk, een beetje gek is niet zo raar.